Łokieć tenisisty
Łokieć tenisisty (ang. tennis elbow, łac. epicondylitis lateralis humeri) to dolegliwość przeciążeniowa kończyny górnej. Wbrew nazwie, problem dotyczy nie tylko sportowców. Wręcz przeciwnie! Występuje głównie u osób, które nie grają w tenisa, lecz wykonują intensywną i powtarzalną pracę dłonią i nadgarstkiem – pracownicy biurowi, technicy, stomatolodzy, masażyści, monterzy, fryzjerzy, muzycy, a także młode mamy i majsterkowicze. Każdy, kto przez dłuższy czas przeciąża mięśnie prostowniki nadgarstka, jest narażony na rozwój mikrourazów w obrębie ich przyczepów na bocznej części stawu łokciowego.
Łokieć tenisisty – jak rozpoznać tę dolegliwość?
Głównym objawem łokcia tenisisty jest ból zlokalizowany po zewnętrznej stronie łokcia, nasilający się przy obciążaniu ręki, zwłaszcza przy:
- podnoszeniu cięższych przedmiotów,
- dłuższym pisaniu na klawiaturze,
- ściskaniu dłoni,
- otwieraniu słoików lub drzwi,
- prostowaniu nadgarstka z obciążeniem.
Ból może promieniować wzdłuż przedramienia aż do nadgarstka. Jednakże, w zaawansowanym stadium występuje także w spoczynku. Ręka może być osłabiona, a zwykłe czynności dnia codziennego, jak noszenie torby czy trzymanie kubka, stają się uciążliwe.
Nieleczony łokieć tenisisty może prowadzić do chronicznych dolegliwości i degeneracji ścięgien. Dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie problemu i wdrożenie terapii.
Skąd bierze się łokieć tenisisty?
Przyczyną schorzenia jest przeciążenie mięśni prostowników nadgarstka, które przyczepiają się do bocznego nadkłykcia kości ramiennej. W wyniku wielokrotnych mikrourazów dochodzi do stanu zapalnego, a z czasem do zmian degeneracyjnych w obrębie ścięgien i tkanek miękkich.
Najczęściej problem rozwija się powoli. Początkowo pojawia się dyskomfort po intensywnym dniu pracy, który stopniowo przekształca się w przewlekły, stały ból. Do czynników ryzyka należą:
- Długotrwałe, jednostajne czynności nadgarstkiem (np. praca przy komputerze, skręcanie, pisanie).
- Słaba ergonomia stanowiska pracy (np. zbyt nisko ustawiona klawiatura).
- Brak rozgrzewki i regeneracji po wysiłku.
- Wcześniejsze urazy łokcia lub nieprawidłowy wzorzec ruchu.
Leczenie łokcia tenisisty – fizjoterapia, która naprawdę działa
Podstawą terapii łokcia tenisisty jest kompleksowe leczenie fizjoterapeutyczne, które ma na celu redukcję bólu, poprawę funkcji i regenerację uszkodzonych struktur. Rehabilitację dobieramy indywidualnie i może obejmować ona różne techniki pracy manualnej, terapii tkanek miękkich oraz specjalistycznych ćwiczeń.
W gabinecie (→ fizjoterapia Poznań, rehabilitacja Poznań) pacjenci z tym schorzeniem mogą liczyć na:
- terapię manualną (m.in. rozluźnianie mięśniowo-powięziowe, mobilizacje stawów),
- ćwiczenia ekscentryczne wzmacniające mięśnie prostowniki,
- neuromobilizację nerwu promieniowego,
- techniki rozciągania i trening kontroli motorycznej.
Uzupełnieniem terapii mogą być zabiegi fizykalne, takie jak fala uderzeniowa, ultradźwięki, laseroterapia czy krioterapia. W niektórych przypadkach stosuje się taping (kinesiotaping) lub ostrzyknięcia osoczem bogatopłytkowym (PRP).
Ważnym elementem jest także edukacja pacjenta. Pokazanie, jak zmodyfikować codzienne nawyki i jak dbać o ergonomię pracy, aby uniknąć nawrotów.
Ile trwa leczenie łokcia tenisisty?
Czas leczenia jest indywidualny. Wszystko zależy od zaawansowania schorzenia. Może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Wczesne wdrożenie terapii znacznie zwiększa skuteczność leczenia i skraca czas powrotu do sprawności. Bez odpowiedniego leczenia łokieć tenisisty może przejść w fazę przewlekłą, znacznie trudniejszą do wyleczenia. Dlatego tak ważne jest, by nie bagatelizować pierwszych objawów i jak najszybciej skonsultować się z fizjoterapeutą.
W naszej praktyce skupiamy się na identyfikacji ich źródła. To pozwala skutecznie zapobiegać nawrotom bólu i przeciążeniom w przyszłości.