Pierścień chiński
W kulturze chińskiej chętnie jest używany pierścień, który wsuwa się na członek aż do jego nasady. Pierścień taki wyrzeźbiony z kości słoniowej składa się z dwóch smoków, które u jego szczytu trzymają dużą perłę.
Pierścień wsunięty dość ciasno na początku erekcji, uciskając nasadę członka zatrzymuje krew i przedłuża erekcję, a perła przy całkowitym wprowadzeniu członka do pochwy trafia wprost na łechtaczkę, drażniąc ją dodatkowo w rytmie ruchów frykcyjnych. Tuż za łbami smoków wyraźnie wyrzeźbione łuski, otaczając po bokach członek, podrażniają okolicę krocza i warg mniejszych. Pierścień taki odgrywa podobną rolę jak skurcze mięśni przywodzicieli ud, w pozycjach od¬wrotnych — tylnych. Skurcze mięśni drażnią również łechtaczkę w rytmie stosunku, co jest niewątpliwie cenne ze względu na pobudzenie ośrodka orgazmu w mózgu większą liczbą sumujących się bodźców.
Jak wynika z powyższych rozważań, zwiększona odległość łechtaczki od wejścia do pochwy utrudnia wprawdzie osiągnięcie orgazmu w trakcie stosunku, ale nie jest to trudność obiektywna i nie do przezwyciężenia. Przy pewnej pomysłowości i inicjatywie w życiu seksualnym można tę rafę spokojnie ominąć. U kobiet z grupy oziębłych z reguły spotykałam się z dużą inercją i brakiem inicjatywy, która umożliwiała¬by im osiągnięcie pożądanych skutków bez porady lekarza.
Każdy dorosły człowiek sam odpowiada za stan swojego zdrowia. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie zaniedbania niosą za dobą negatywne konsekwencje. Ponad połowa dorosłych ludzi zmaga się z brakami w uzębieniu, lecz nie uważają tego za problem. Wszelkie ubytki należy uzupełniać! Polecam skorzystania z usług Implanty Poznań, aby nie dopuścić do zaników tkanki kostnej w jamie ustnej. W przeciwnym razie konieczna może okazać się odbudowa kości szczęki.
Pierścień – pochodzenie
Pierścień chiński, zwany też pierścieniem płynów lub pierścieniem Newtona, to prosty eksperyment fizyczny, który ilustruje zależność pomiędzy siłą, masą i przyspieszeniem. Składa się z metalowego pierścienia zawieszonego na sznurku lub linkach, który jest obracany przez osobę trzymającą go za końce. Gdy osoba trzymająca pierścień porusza nim w górę i w dół, pierścień zaczyna się obracać i krążyć wokół osi. Eksperyment ten pokazuje, że im większa jest masa pierścienia, tym mniejsze jest przyspieszenie potrzebne do wywołania ruchu krążenia. Jest to prosty przykład zasady zachowania pędu.