Warunek zachowania komfortu

Warunkiem zachowania w jakimś stopniu komfortu życiowego matki samotnej jest przyzwyczajenie dzieci nie tylko do włączania się w zajęcia domowe, ale i w przyjacielskie pogawędki, które pozwolą im poznać kłopoty życia codziennego. Wspólne rachunki domowe, problemy cen — na co nam starczy, a ile pozostanie na przyjemności. Niech dzieci robią budżet tygodniowy razem z matką, żeby się dokładnie orientowały, ile jest pieniędzy i co za nie można dostać. Szczególnie robiąc zakupy w sklepach nabierają poczucia rzeczywistości — na co, ile trzeba pieniędzy.

Każdy dorosły człowiek sam odpowiada za stan swojego zdrowia. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie zaniedbania niosą za dobą negatywne konsekwencje. Ponad połowa dorosłych ludzi zmaga się z brakami w uzębieniu, lecz nie uważają tego za problem. Wszelkie ubytki należy uzupełniać! Polecam skorzystania z usług Implanty Poznań, aby nie dopuścić do zaników tkanki kostnej w jamie ustnej. W przeciwnym razie konieczna może okazać się odbudowa kości szczęki.

Samotne matki – statystyki

W 2020 roku w Unii Europejskiej było 195,4 mln gospodarstw domowych*, w tym 14,7 mln w Polsce. Zdecydowanie najwięcej (ponad 40 mln) gospodarstw domowych odnotowano w Niemczech, następnie we Francji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. 

W prawie jednej czwartej europejskich gospodarstw (24%) mieszkały dzieci. W Polsce wskaźnik gospodarstw domowych, w których obecne były dzieci był jednym z najwyższych i wyniósł ponad 28%

Około 17% europejskich gospodarstw domowych, w których były dzieci (7,8 mln gospodarstw domowych), składało się z samotnych rodziców. W Polsce odsetek rodziców samotnie wychowujących dzieci wśród gospodarstw z dziećmi w 2020 roku wyniósł 12,3% i był niższy niż średnia w Unii Europejskiej, ale nie najniższy. Odsetek samotnych rodziców różnił się znacznie w zależności od kraju. Patrząc na udział gospodarstw domowych, w których jeden z rodziców samotnie wychowuje dzieci we wszystkich gospodarstwach domowych z dziećmi, cztery kraje odnotowały wskaźnik ponad 30%: Łotwa (35,2%), Estonia (30,9%), Litwa oraz Dania (30,8%). Z kolei najniższy udział odnotowano w Macedonii (4,4%), Turcji (6,5%) i Chorwacji (7,6%).

*Gospodarstwo domowe, w kontekście badań warunków socjalnych lub dochodów, definiuje się jako jednostkę gospodarczą lub społeczną tworzoną przez zespół osób, które cechuje:

  •     posiadanie wspólnych ustaleń;
  •     dzielenie wydatków domowych lub codziennych potrzeb;
  •     zamieszkiwanie we wspólnym mieszkaniu.

Gospodarstwo domowe obejmuje albo jedną osobę mieszkającą samotnie, albo grupę osób, niekoniecznie spokrewnionych, mieszkających pod tym samym adresem i prowadzących wspólne gospodarstwo domowe, tj. dzielących przynajmniej jeden posiłek dziennie lub dzielących pokój dzienny lub salon.

Gospodarstwami zbiorowymi lub instytucjonalnymi (w przeciwieństwie do gospodarstw domowych) są np.: szpitale, domy starców, więzienia, koszary wojskowe, instytucje religijne, pensjonaty i domy pracownicze, itp.