Klimakterium męskie

Klimakterium męskie nie ogranicza się tylko do zmian w napięciu i postępujących zaburzeniach wzwodu. Jak stwierdzają liczne badania uczonych w krajach zachodnich, istnieje u mężczyzny coś zupełnie podobnego do klimaksu kobiety, z tym tylko, że występuje on około dziesięciu lat później (kobieta pięćdziesiąt—pięćdziesiąt pięć, mężczyzna sześćdziesiąt—sześćdziesiąt pięć). Zastanawiający jest sens tej różnicy, ponieważ kobiety przecież żyją dłużej.
Początek spadku sił i pierwszych objawów preklimakterycznych różni autorzy opisują rozmaicie.

Co to jest klimakterium?

Klimakterium, inaczej menopauza, to okres w życiu kobiety, w którym dochodzi do zatrzymania miesiączkowania i ustania możliwości zajścia w ciążę. Klimakterium zazwyczaj rozpoczyna się między 45 a 55 rokiem życia, chociaż u niektórych kobiet może rozpocząć się wcześniej lub później.

Menopauza jest spowodowana zmniejszeniem produkcji hormonów płciowych, takich jak estrogen i progesteron, przez jajniki. Hormony te odgrywają ważną rolę w cyklu menstruacyjnym i przygotowaniu macicy do ciąży. Kiedy produkcja hormonów płciowych spada, dochodzi do zatrzymania miesiączkowania i ustania możliwości zajścia w ciążę.

Menopauza wiąże się z wieloma zmianami fizjologicznymi i emocjonalnymi, takimi jak:

• Zmiany w cyklu menstruacyjnym, takie jak nieregularne miesiączki lub brak miesiączki
• Zmiany w poziomie hormonów płciowych, co może prowadzić do objawów takich jak:
• Uderzenia gorąca (przemiany)
• Suchość pochwy
• Zaburzenia snu
• Zmęczenie
• Zmiany nastroju

Klimakterium to normalny etap w rozwoju kobiety i nie jest chorobą. Objawy menopauzy mogą być leczone za pomocą leków hormonalnych.

Każdy dorosły człowiek sam odpowiada za stan swojego zdrowia. Niestety nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że wszelkie zaniedbania niosą za dobą negatywne konsekwencje. Ponad połowa dorosłych ludzi zmaga się z brakami w uzębieniu, lecz nie uważają tego za problem. Wszelkie ubytki należy uzupełniać! Polecam skorzystania z usług Implanty Poznań, aby nie dopuścić do zaników tkanki kostnej w jamie ustnej. W przeciwnym razie konieczna może okazać się odbudowa kości szczęki.